Yoksulluk nedeniyle

çocuklar çalışmak

zorunda kalıyor

Çocuk işçiliğinin, çocukları eğitim öğretim sürecinden uzaklaştırır, okul ile bağının kopartır. Eğitimsiz çocuk, yetişkinliğe geçtiğinde bildiği tek işi yapmaya devam eder. Yetişkinlik çağında ailesini, kendi çocuklarını da katarak yoksulluğu çoğaltır. Yoksulluk döngüsünün kırılabilmesi için çocuk işçiliğinin ortadan kaldırılması şarttır.

2 milyon çocuk

tehlikeli ve ağır işlerde

Türkiye’de yaklaşık 2 milyon çocuğun ağır ve tehlikeli işlerde, sokaklarda çalıştığı biliniyor. Türkiye, Uluslararası Çalışma Örgütü'nün (ILO) 182 No’lu Sözleşmesini imzalamış ve mevsimlik tarım işçiliğinde çocuk emeğinin, çocuk işçiliğinin Türkiye’deki en kötü üç biçiminden biri olduğunu kabul etmiş olmasına rağmen, mevcut yasalar uygulanamıyor. Tarım, Türkiye’de 5-14 yaş arası çocukların en yoğun çalıştırıldığı iş kolu.

8 ay evinden,

okuldan uzakta

Her yıl 3 milyon kişi Mart ayı itibariyle üründen ürüne göç yoluna çıkarak yılın ortalama 8 ayını evlerinden uzak, derme çatma ve elverişsiz yapılarda geçiriyor. Mevsimlik tarım için aileleriyle birlikte göçe çıkan çocuklar, devam etmekte olan eğitim öğretim yılını yarıda bırakarak en temel hakları olan eğitimden kopuyor. Mevsimlik tarım göçüne çıkan çocukların eğitimlerine devam oranı yaşları büyüdükçe azalıyor; nesilden nesile miras kalan yoksulluk döngüsünün bir parçası olmaya devam ediyor.

Mevsimlik tarım işçisi çocuklar ve aileleri, göç duraklarında hiçbir altyapının bulunmadığı yol kenarları veya toplanma alanlarına kurdukları çadırlarda barınıyor ve içme suyu, banyo, tuvalet, elektrik gibi en temel ihtiyaçlara çoğu zaman oldukça kısıtlı erişebilirken bazı zamanlarda ise hiç erişemiyor. Bu gibi yoksunluklar en başta sağlığı tehdit ediyor.